- Φεβρουάριος
- Δεύτερος μήνας του γρηγοριανού ημερολογίου. Έχει 28 μέρες και 29 στα δίσεκτα έτη. Ο μήνας Φ. προσετέθηκε από τον Νουμά Πομπίλιο στον τελευταίο μήνα του ρωμαϊκού έτους. Το 154 π.Χ. μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση. Επειδή ήταν πολύ βροχερός μήνας, οι Ρωμαίοι τον είχαν αφιερώσει στο θεό Ποσειδώνα· ήταν επίσης αφιερωμένος στις θυσίες εξαγνισμού (το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare = εξαγνίζω, κάνω καθαρμούς). Ο ελληνικός λαός, παρετυμολογώντας, τον ονόμασε Φλεβάρη γιατί, όταν έρθει, με τα κρύα του, παγώνει «τις φλέβες της γης».
O Φεβρουάριος προσωποποιημένος, γλυπτό στο Baφτηστήρι της Πάρμας, έργο της σχολής του Αντελάμι.
* * *ο, ΝΜΑ, και Φλεβάρης Ν, και Φευρουάριος Αο δεύτερος μήνας τού Ιουλιανού και Γρηγοριανού Ημερολογίου, ο οποίος έχει 28 ημέρες και κατά τα δίσεκτα έτη 29νεοελλ.παροιμ. «ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει» — δηλώνει ότι ο Φεβρουάριος, παρά τις κακοκαιρίες του, είναι προάγγελος τής άνοιξηςαρχ.ο δωδέκατος μήνας τού ρωμαϊκού έτους, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στους νεκρούς και στους καθαρμούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. februarius (mensis) < ρ. februo «εξαγνίζω». Ο μήνας ονομάστηκε έτσι λόγω τού ότι στους αρχαίους Ρωμαίους ήταν ο τελευταίος μήνας τού έτους κατά τον οποίο γίνονταν καθαρμοί. Ο τ. Φλεβάρης < Φεβρουάριος, μέσω αμάρτυρων τ. *Φρεβουάριος (με μετάθεση τού -ρ-) και *Φλεβουάριος (με ανομοίωση τού -ρ- σε –λ και με συναίρεση τών -ουα- σε -α), (πρβλ. μανουάλι: μανάλι)].
Dictionary of Greek. 2013.